Verloren tijd

Dagelijks dolend
in een vragenlabyrint
vergezeld door een continue gevoel
dat ik iets vergeten ben.

Dagelijks dolend
niet wetend waar het begint
zoekend naar mijn levensdoel
omdat ik mezelf niet ken.

Dagelijks dolend
omdat het leven me niet zint
niet kunnen zeggen wat ik bedoel
er vloeien tranen uit mijn pen.

Dagelijks dolend
tot ik mijn Zelf bemind
terugvind. Langzaam en zwoel
in verloren tijd. Ik ren

dagelijks, niet langer dolend.
Als een onverwachte wervelwind
vormen pennenstreken kalmerend koel
het beeld van mijn Zijn. Ik ben!