Wat vraag je je af als je naar de maan kijkt?
Wat vraag je je af als alles anders lijkt?
Is het echt wat je ziet
of gaat alles door schijn teniet?
De wereld is gesluierd in blauw licht
bomen lijken mensen en mensen slechts schimmen
je denkt iets te horen, een deur slaat dicht
je schrikt en probeert je hartslag te dimmen.
Je voelt je plots zo alleen en nietig
als je met je ogen het heelal langs gaat.
Steeds dieper in jezelf voel je je verdrietig
Niets is meer belangrijk je stelt een daad
door uiterst secuur een wens te formuleren
en terwijl je deze naar de maan toe denkt
herinner je je al die andere keren
dat dromen uitkwamen omdat de maan schenkt.
Angst maakt plaats voor hoop en je glimlacht
je voelt je geliefd en geleid
alsof er ergens iemand op je wacht
een oplichtende ster haalt je terug in de tijd
Je loopt je huis binnen
om met dromen te beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten