Op een briefje

Ik zal het je op een briefje geven
geschreven in sierlijke kapitalen
hoe ik tranen van geluk huil
schrijven dat ik nu pas echt ga leven
hoge bergen en niet langer door dalen
nu ik onvrijheid tegen vrijheid ruil.

Ik schrijf het op een kassabon,
stukje oud karton of keukenrol
op de achterkant van de krant
en toen ik nog niet schrijven kon
voelde en dacht ik beelden vol
inkt op de palm van mijn hand.

Post-its, schriften en kladjes
op het treinkaartje naar Goes
en in de kantlijn van de gids
verhalen over ditjes en datjes
onleesbaar op een oude platenhoes
het is evenveel kunst als kitsch.

Ik sprankel als ik fantaseer en schrijf
dan voel ik het leven in mij stromen
openstaan voor die ene zin
alsof ik met woorden de liefde bedrijf
onbekende verhalen die uit mij komen
ik sta nog maar aan mijn begin.

De pen is mijn levenslijn
zodra ik het koele slanke plastic
in de vingers heb
ben ik van de wereld in mijn zijn
waar alles kan, mag en krijg ik een kick
alsof ik op een innerlijke televisie zap.